woensdag 22 januari 2014

De terugreis

Ja ik weet het ...ik schaam me diep. Het is dat mijn vader elke keer vroeg van
wanneer ga je nou je blog afmaken :-)
Ik dacht nu moet ik het toch maar even doen want we willen er toch ook een boekje van maken en dan kan het toch niet dat je je laatste vakantiedag er niet op heb staan.

Dus bij deze onze terugreis:

Tja, de terugreis was toch een stuk zwaarder als de heenreis, niet alleen vanwege het feit dat we totaal niet naar huis wilden maar de vliegreis wat een ramp.

Maar eerst even terug naar het begin van de dag, dag begon allemaal prima, we waren netjes op tijd en hadden zelfs nog even tijd om onze ouders te bellen.
Na onze telefoontjes hebben we de deur achter ons dicht getrokken en vooral ik had toch wel even een moeilijk momentje, want ik wilde echt niet naar huis.
Maar aan de andere kant mochten we zeker niet klagen, we waren toch meer als 3 weken in het Fantastische Florida!

We waren zo op MCO en de auto inleveren ging ook allemaal erg vlot.

Het inchecken van de vlucht ging ook vrij vlot, we moesten een extra koffer inchecken want Jayden had geen eigen stoel en tja we hebben nogal wat gewinkeld dus dat kon niet in de drie koffers :-)
Er kwam een vrouwtje bij ons staan van United en wilde ons helpen.
Ik vroeg gelijk om Economy Plus stoelen of die nog beschikbaar waren maar dat kon volgens haar zomaar niet.
Ik nog uitgelegd dat we op de heenreis ook die stoelen kregen aangeboden zonder extra kosten. Maar ze vond het maar absurd dat we dat hadden gekregen, niet echt een vrolijke dame dus heb mn mond maar gauw dichtgedaan.
Toch vond ik het vreemd dat ze niet om mijn creditcard vroeg in verband met die extra koffer.. ze hadden geen betaalgegevens van ons dus snapte er niet veel van.
Dus misschien wel een compensatie ipv de Eco Plus stoelen...wie weet

We waren lekker op tijd en besloten om nog even een hapje te eten. Damian nam een frietje samen met Jayden. Daan had niet zo trek in fastfood en nam een muffin. Ik nam een lekker broodje met een salade.
Na het eten liepen we op ons gemak richting de gate en alles liep nog prima op schema.
De eerste vlucht is op tijd vertrokken en Jayden was redelijk in zijn hum. Deze vlucht duurde niet zo heel lang, maar waren blij dat we er even uit waren.
Onze kleine driftkikker vond het dit keer toch wat minder leuk om te vliegen als op de heenweg.

Aangekomen op Washington Dulles liepen we gelijk door naar de volgende gate want we hadden niet veel tijd tussen de 2 vluchten.
Ook daar waren we lekker op tijd maar kregen al de melding dat het slecht weer was toen we boarden. Jayden vond het al helemaal niks meer en liet zich flink horen. Ik was gelukkig niet de enige want aan de andere kant van ons was een baby ook flink aan het krijsen.
We hebben wel 2,5 uur in het vliegtuig gezeten met elke keer de melding dat we mochten vliegen en zodra de motors waren gestart en weer een stukje verder waren gereden richting de banen, stopte hij weer. Hier werden we dus niet vrolijk van.
We wisten niet meer wat we met Jayden aanmoesten want hij is een echte volhouder. Geprobeerd een fles te geven wat voor 5 minuten goed was en daarna maar geprobeerd een kwart reistabletje te geven...dat kwam er dus met de fles allemaal weer uit, alles onder. Tja ik begon mezelf toch wel even af te vragen of we dit nog eens moesten doen, had het toch ook wel even moeilijk.
Een stewardess kwam me nog even geruststellen dat ik echt niet de enige was, ze had het zelf ook meegemaakt met haar kinderen. En dat we nu precies de pech hadden dat er slecht weer is en dat we geen kant op kunnen.

Maar goed, na die 2,5 uur vertrokken we eindelijk en hij had er flink de vaart in.
Hij probeerde de tijd in te halen denk ik haha.. Jayden werd op een gegeven moment toch wel even rustig en heeft toch 3 uur stil geslapen. De rest van de reis was het drama :-)

1,5 uur later als verwacht kwamen we eindelijk op Schiphol aan..wat waren wij blij het vliegtuig uit te zijn hihi. Alles verliep ook erg vlot en de koffers kwamen erg snel. We moesten eigenlijk nog op de buggy wachten maar aangezien dat ding nog geen 10 dollar was en allemaal best moe waren. Hebben we de buggy maar laten liggen.
De opa's( vaders) en oma's (moeders) stonden ons al op te wachten en waren maar al te blij dat we weer terug in Nederland waren.

We hebben een super vakantie gehad!
En nu weer sparen voor de volgende trip naar The USA!